Carice van Houten blij dat ze niet wordt herkend als Melisandre uit Game of Thrones
De rol die actrice Carice van Houten vertolkt in de populaire serie Game of Thrones is op zijn minst opvallend te noemen. Dutch babe Carice is de roodharige duistere priesteres Melisandre, die de toekomst kan zien in vuur en bovendien het leven gaf aan een zwart monster. Veel fans houden van haar donkere kant, maar Carice is blij dat ze op straat niet wordt herkend. 'Anders zouden mensen me achtervolgen en me willen verbranden', vertelt ze in het programma Thronecast Series op Skychannel.
Het valt de presentator van de Engelse show op dat Carice geen rood draagt, zoals ze in Game of Thrones doet. 'Ik draag nooit rood', zegt Carice, gekleed in een zwart-wit pakje. 'De rode pruik is de helft van mijn karakter. Ik ben blij dat ik niet herkend word op straat, anders zouden mensen me achtervolgen en willen verbranden.'
Werken met vuur
Omdat Melisandre de volgster is van R'hllor, de heer van het Licht, komt er veel vuur in haar scènes voor. 'Het is echt vuur', bekent Carice. 'Om ongelukken te voorkomen, besproeien ze me met een anti-brandspray. Ik ben dus 'vlamproof'.'
Carice kende de boeken van Game of Thrones, waarin zeven families in een mythische wereld met elkaar strijden om de macht, niet toen ze het script van een aflevering thuis ontving. 'Ik was gefascineerd, ondanks dat het mijn genre niet was.' Toen ze eenmaal auditie deed, vond ze het 'doodeng'. Inmiddels heeft Melisandre in twee uitgezonden seizoenen haar opwachting gemaakt. De slotaflevering van het derde seizoen van afgelopen zondag is door ruim 13,6 miljoen Amerikanen bekeken; ruim 2 miljoen meer kijkers dan de finale van het tweede seizoen. De productie van het vierde seizoen is onlangs gestart.
Spanning tussen Melisandre en Gendry
Op de vraag of Melisandre warme gevoelens koestert voor Stannis Baratheon, de heer van Dragonstone en de broer van koning Robert, zegt Carice twijfelachtig: 'Het ligt eraan hoe je hun relatie bekijkt. Ze begeert hem, want hij is degene die iedereen moet redden. Maar ze zouden niet goed samen op vakantie kunnen, ze zijn als een stel in een restaurant die elkaar weinig te vertellen hebben. Maar er is zeker spanning.' De naaktscène waarin Carice Gendry, de bastaardzoon van koning Robert, verleidt was niet haar favoriet. De actrice moest bloedzuigers op het blote lichaam van acteur Joe Dempsie plaatsen. 'Ze waren deels echt', vertelt Carice over de beestjes. 'Ik pakte nepbloedzuigers op met een pincet, de bloedzuigers op Joe's lichaam waren echt.'
Carice stort zich naast haar acteercarriere ook op haar ontwikkeling als zangeres. Voor de gelegenheid sloot ze Thronescast Series af met het nummer 'Siren Or The Sea', van het album See You On The Ice.
Carice van Houten beste actrice
Carice van Houten heeft de award voor beste actrice in de film Alles is Familie in ontvangst genomen op de Rembrandt Awards.
De actrice kreeg de award, voor haar rol in Alles is Familie, woensdagavond uitgereikt tijdens de Rembrandt Awards.
"Ik heb er zes nu. Houdt het dan nooit op!" grapt Carice.
"Ik ben er echt heel blij mee, in het verleden behaalden resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Ik heb het echt gedaan, zonder dat script had ik hier niet gestaan."
Van Houten is alweer druk met haar nieuwe rol als filmlegende Greta Garbo: "Het staat in de kinderschoenen, maar ik ben er hard mee bezig."
Op de vraag of ze meedoet aan een vervolg op Alles is Familie zegt ze: "Zeker!"
Halina en Carice schrijven stijlgids
In november 2013 zal bij Nijgh & Van Ditmar Antiglamour – 24/7, de stijlgids van Carice van Houten en Halina Reijn verschijnen.
Waarom zou je lampen niet gewoon aan stroomdraden laten hangen als je toch nooit thuis bent? Welke ontberingen moet je doorstaan voor de juiste rode-loper-look? Welke boeken zou Carice eens moeten lezen en is de Spotify-playlist van Halina nog te redden?
Nederlandse top actrices Carice van Houten en Halina Reijn zijn vriendinnen met beiden een extreem veeleisend vak. Ze leiden een buitengewoon bestaan dat toch vol vraagstukken zit die iedere vrouw herkent. Antiglamour – 24/7 zal een eerlijk beeld geven van twee internationale multitalenten: van fobieën tot ontharingsadvies, van tongzoentips tot eenzame hotelkamers, van make-up adviezen tot eitjes invriezen. En van de Dalai Lama tot Ryan Gosling.
Antiglamour – 24/7 wordt een uitzonderlijk vormgegeven, draagbaar koffietafelboek met onder meer collages en handgeschreven pagina’s, gelardeerd met tekeningen van Halina Reijn. Geen onderwerp wordt gemeden. Halina en Carice geven hun uitgesproken visie op stijl, mode, liefde en mislukte relaties, hun vakgebied en – niet te vergeten – elkaar.
Game of Thrones-actrice schitterde vroeger in heel expliciete natuurfilms
Game of Thrones, de internationaal bejubelde fantasy-reeks waar een portie bloot niet geschuwd wordt, kan ook de Nederlandse kijkers bekoren. Eén van de actrices deed dat ettelijke jaren eerder ook al in een wel héél ander genre.
Sibel Kekilli, de Duitse actrice met een Turkse achtergrond die in 'Game of Thrones' Shae, de minnares van Tyrion, vertolkt, heeft al heel wat watertjes doorzwommen. Officieel brak ze in 2004 door met de bijzonder straffe film Gegen die Wand - een aanrader voor wie van een rauw drama houdt - maar eigenlijk was ze daarvoor al een beslagen actrice. In het adult genre.
Net na de release van Gegen die Wand brak het schandaal in Duitsland al los: Bild bracht uit dat Sibel porno had gedraaid, waarna haar ouders haar de rug toekeerden. Nu, zoveel jaren later, schittert ze in 'Game of Thrones', maar haar voormalige topless carrière is natuurlijk terug te vinden op het internet.
Carice struikelt over tekst
Voor haar rol als Mellisandre moest Carice van Houten zich de verzonnen taal High Valyrian meester maken. En dat leidde nog wel eens tot hilarische taferelen op de set.
Carice Anouk van Houten (Leiderdorp, 5 september 1976) is een Nederlandse actrice, zangeres, radiopresentatrice en ambassadeur van het Wereld Natuur Fonds. Voor haar toneelwerk won ze in 2003 de Colombina voor haar rol van Macha in Een meeuw van Tsjechov onder regie van Theu Boermans bij De Theatercompagnie. Ze is winnaar van vijf Gouden Kalveren, zes Rembrandt Awards en tal van andere prijzen. Haar met een Gouden Kalf bekroonde rol in Zwartboek (2006) betekende de start van een internationale carrière.
Carice van Houten werd geboren als dochter van Nederlands-Schotse schrijver, musicoloog en filmhistoricus Theodore van Houten (1952) en Margje Stasse (1950), hoofd personeelszaken bij Teleac/NOT. Carice is vernoemd naar de enige dochter van de Britse componist Edward Elgar, Carice Irene (1890-1970). Samen met haar twee jaar jongere zus Jelka groeide ze op met kunst en cultuur. Haar vader nam zijn twee dochters regelmatig mee naar musea, theatervoorstellingen en films uit de klassieke cinema. Als kind nam Carice klarinetlessen en al op jonge leeftijd ambieerde ze actrice of schrijfster te worden. In 1981 zijn haar ouders gescheiden. Ze bracht haar jeugd door in een huisje in het bos van Amelisweerd en groeide zowel bij moeder als vader op. Haar moeder hertrouwde, maar ook dat huwelijk liep stuk toen Van Houten 17 jaar oud was. Hierover vertelde ze: "Ik hield van die man. Ik wist hoe kwetsbaar en ongelukkig hij was en begreep het wel. Maar ja, ik voelde me wel weggeworpen."
De doorslag om ooit actrice te worden gaf het zien van de musicalfilm Annie (1982). Ze raakte als middelbare scholier betrokken bij het toneel. Zo speelde ze in 1993 de titelrol in Tijl Uilenspiegel, een toneelstuk van Hugo Claus, op het St. Bonifatiuscollege in Utrecht. In haar tienerjaren stond Van Houten bekend als een denker die niet veel sprak, terwijl haar zus Jelka werd beschreven als veel extraverter. Na het Atheneum studeerde zij aan de Kleinkunstacademie, Amsterdam, waar ze het eerste jaar overdeed, terwijl zij weer bij haar vader ging wonen. Ze beschreef zichzelf in deze periode als "zwerfkatje" dat moeilijk alleen kon zijn en geen discipline had. Ze studeerde hier in juni 2000 af. Tijdens de opleiding werd ze ontdekt door regisseur Hans Kemna. Hij introduceerde haar aan zijn collega Job Gosschalk, die haar een rol gaf in de televisieserie Het Labyrint. Deze 13-delige serie werd in het najaar van 1997 uitgezonden.
Tijdens haar derde jaar aan de Kleinkunst werd Carice van Houten opgemerkt door Martin Koolhoven. Hij bood haar een auditie aan voor de telefilm Suzy Q (1999) en ze werd uiteindelijk uit ruim 80 kandidaten gekozen voor de hoofdrol. Koolhoven sprak vol lof over de actrice. Daar ze zelf vertelde dat ze eigenlijk 'maar wat deed', zei de regisseur dat ze "een zuiver talent is dat heel puur speelt", maar gaf wel toe dat ze "niet de meest gedisciplineerde persoon" was. De film werd een van de grootste successen van 1999 en leverde de actrice een Gouden Kalf op. Dit werd gevolgd door een Pisuisse-prijs, die ze in ontvangst mocht nemen als 'meest veelbelovende eindexamenleerling'. Van Houten werd onthaald als een van de nieuwe talenten. In 2000 kreeg ze de Top Naeff-prijs, een aanmoedigingsprijs voor Theaterschoolstudenten. De actrice werd regelmatig gevraagd of het Gouden Kalf te vroeg kwam. Zelf vond ze van niet, omdat ze er weinig waarde aan hechtte.
Carice van Houten gasteerde in september 2000 bij het Noord Nederlands Toneel en maakte bij dit gezelschap haar debuut als Polly in de Driestuiversopera, die op 14 oktober dat jaar zijn première beleefde. Intussen nam regisseur Koolhoven opnieuw contact met haar op en bood de actrice de vrouwelijke hoofdrol aan in AmnesiA (2001), haar eerste film die in de bioscoop werd uitgebracht. Ze speelde erin een rol die speciaal voor haar werd geschreven. In dezelfde periode sprak Van Houten in een interview over haar kijk op acteren: "Ik trek de kleren aan van mijn personage en zeg haar teksten, maar verder ben ik gewoon mezelf. Ik transformeer nooit helemaal tot een ander iemand."
In haar volgende film Minoes speelde ze samen met (echte en virtuele) katten. Het was opmerkelijk dat Van Houten de hoofdrol vertolkte, omdat ze zelf allergisch is voor de diersoort. Ze moest pillen slikken om allergische reacties in bedwang te houden. Het was een rol waarvoor ze naar eigen zeggen veel schaamteloosheid en fantasie moest hebben. De film werd niet alleen in Nederland, maar ook in het buitenland een groot succes. De pers was zeer onder de indruk van Van Houten. Dagblad Trouw sprak tevreden over haar "fijnzinnige speelstijl"; een andere recensent schreef dat ze "de show stal" en "met de juiste balans tussen dier en mens dimensie gaf aan een onwaarschijnlijk personage". In 2002 mocht ze haar tweede Gouden Kalf in ontvangst nemen voor haar rol in de film. Het betekende voor de actrice haar doorbraak bij het grote publiek.
Hierna keerde Van Houten terug naar het theater. Ze speelde van september 2001 tot en met maart 2002 een jonge vrouw uit de jaren 30 in de musical Foxtrot. Ze heeft toegegeven een hekel te hebben aan musicals, maar nam de rol als een ode aan Annie M.G. Schmidt, die met dezelfde musical in de jaren 70 geschiedenis schreef. De regisseur van Foxtrot, Ruut Weissman, vertelde in een interview dat hij al onder de indruk was van de actrice toen ze nog een leerling van hem was aan de Toneelschool, maar dat hij haar in die periode niet kon plaatsen in een rol omdat "dat voortrekken zou zijn". Vervolgens speelde ze in twee toneelstukken, Hedda Gabler en Een Meeuw. Vooral voor haar vertolking van een gothic-meisje in Een Meeuw kreeg ze veel positieve reacties van critici. Ze vertelde dat het een zware rol was, omdat ze elke avond moest huilen in sommige scènes.
In 2003 was ze opnieuw op het witte doek te zien, ditmaal in de film De Passievrucht. De Telegraaf noemde haar een 'eenzaam zonnestraaltje'. Een jaar later was ze te zien in de rockopera Ren Lenny Ren, waarbij de aandacht vooral uitging naar het duo Acda en De Munnik. Het was een grote productie en ze deelde de rol met actrice Bracha van Doesburgh. Ze koos ervoor niet fulltime mee te werken omdat ze het inmiddels ook druk had met de nieuwste film van Paul Verhoeven, waarvan de voorbereidingen al in 2004 bezig waren.
In 2005 was Van Houten te zien in twee jeugdfilms; Lepel en Knetter (regisseur Martin Koolhoven). Ze sprak er positief over en vertelde dat ze het leuk vond om "op een bepaalde manier in de gedachten te blijven van kinderen". Ze was dan ook vooral trots op Knetter. Hierin werkte ze voor de derde keer samen met Martin Koolhoven.
In het begin van 2004 begonnen de audities van Zwartboek (2006), Paul Verhoevens eerste Nederlandse film in jaren. Toen Carice van Houten auditie deed, was het voor hem al vrij snel duidelijk dat ze de rol zou krijgen. Naar eigen zeggen wist hij al een half uur later dat zij de geschikte kandidate was. Ze had besloten er zich niet al te veel op voor te bereiden en vooral op haar instinct te vertrouwen. Aanvankelijk was er weinig zekerheid of de film wel tot stand zou komen, omdat het een groter budget vereiste dan gebruikelijk was in Nederland. Na veel oponthoud begonnen haar draaidagen in september 2005. In een column die ze destijds bijhield, schreef ze dat ze er ongekende luxe meemaakte. Ze sprak vol lof over haar samenwerking met Verhoeven, en was hem dankbaar dat hij haar "alle vrijheid gaf" en haar "droeg op een blaadje" op de set. Niettemin keek Van Houten later terug op haar draaidagen als een zware periode: "Mijn eerste heel zware rol. We draaiden belachelijk lange uren en Paul is een veeleisende regisseur. Mijn taaiheid heeft me toen overeind gehouden." In een interview uit 2006 hervatte ze:
Het was geweldig om te doen, maar ook zwaar. De druk van de hoofdrol, lange draaidagen, het flinke budget, de vooroordelen van wéér een film óver de oorlog... Maar Paul heeft me fantastisch gesteund. In de film zit een naaktscène waarin ik als verrader tweehonderd liter nepkak over me heen krijg. Ik was half naakt, had het ijskoud, en die nepstront stonk vreselijk! 'Verdomme Paul, straks trek ik je ook die kak in', zei ik. Toen de scène erop stond, stond hij inderdaad al klaar voor z'n poepbad. Ik vond dat zó'n geweldig moment! Ik ben echt van die man gaan houden."
Naast Zwartboek was Van Houten in 2006 te zien in de speelfilm Ik omhels je met 1000 armen van Willem van de Sande Bakhuyzen, naar het gelijknamige boek van Ronald Giphart. Van de Sande Bakhuyzen vertelde Van Houten dat de film zou afwijken van het boek en daarom had ze het niet gelezen. Ze kon goed opschieten met haar tegenspeler Tijn Docter, met wie ze al speelde bij de Theatercompagnie.
In 2007 werd zij door het publiek van de Nederlandse Filmdagen in Utrecht gekozen tot 'Beste Nederlandse actrice aller tijden'. Ze won een Rembrandt voor haar rol in Alles is Liefde. Ze kreeg de rol in die film "als bedankje" van scenarioschrijfster Kim van Kooten. Het was geen hoofdrol, maar daar was ze juist blij mee. Haar tegenspelers waren lyrisch over de samenwerking; Paul de Leeuw noemde haar "fenomenaal" en Jeroen Spitzenberger vertelde dat Van Houten hem "optilde" op het artistieke vlak.
In de zomer van 2007 nam Van Houten haar eerste Engelstalige film op. Deze productie, Dorothy, werd opgenomen bij Dublin en geregisseerd door de Franse regisseur Agnès Merlet. Vervolgens speelde zij Nina, de echtgenote van graaf Claus Schenk von Stauffenberg (gespeeld door Tom Cruise) in de big-budget thriller Valkyrie (2008). Ze werd voor deze film geselecteerd in juni 2007 en kreeg daarvoor veel media-aandacht. Cruise vroeg persoonlijk aan Van Houten om zijn vrouw te spelen na het zien van Zwartboek.
In oktober 2007 speelde ze drie dagen lang in Marokko naast Leonardo DiCaprio in de film Body of Lies van regisseur Ridley Scott. In een interview gaf ze toe dat ze zich daar "eenzaam" voelde. Uiteindelijk haalde haar rol de bioscoopversie van de film niet, omdat aan de montagetafel bleek dat het plot rond haar personage niet werkte. Van Houten gaf toe dat deze beslissing invloed had op haar zelfvertrouwen, vooral omdat ze op de set herhaaldelijk had verteld hoe belangrijk het voor haar was. En in Toronto behoorde ze tot de acteurs van Repo Men, een sf-thriller over dubieuze orgaanhandel, samen met onder meer Jude Law en Forest Whitaker. Ze werd in het najaar van 2007 gelijktijdig in deze films ingezet, vlak nadat ze haar draaidagen van Valkyrie had afgerond.
Repo Men werd in begin 2008 opgenomen en nadien werd Carice van Houten geprezen door tegenspeler Whitaker. Over haar samenwerking met Jude Law vertelde ze: "Als ik hem 's ochtends tegenkwam in de lift, begon ik de eerste dagen te blozen en stamelen, gewoon omdat hij goedemorgen tegen me zei. Daar maakte hij achteraf, toen we elkaar wat beter kenden, voortdurend grapjes over." Haar rol was klein en de film, die pas in het voorjaar van 2010 werd uitgebracht, werd geen internationaal succes, maar de Nederlandse media merkten haar niettemin op. Zo schreef NU.nl: "Carice van Houten krijgt als ‘zeurwijf’ (haar woorden in de film) net genoeg screentime om iets meer van een eendimensionale rol te maken." Het Parool klaagde dat Van Houten het moest doen met een "ondankbaar oppervlakkig rolletje", maar schreef dat het haar carrière niet zal schaden. In 2013 sprak Van Houten in College Tour over het meewerken aan projecten die niet naar haar hart stonden, en noemde Repo Men als voorbeeld.
Ondanks de rollen die ze vergaarde, bleef een grote doorbraak tot nu toe uit. Ze vertelde regelmatig in interviews dat ze Hollywood geen ideale plek vindt om te wonen en ze vertelde minder serieus genomen te worden in de Amerikaanse filmindustrie. Bovendien klaagde ze over de "paparazzi-regen" waar ze mee te maken kreeg tijdens de promotietournee van Valkyrie. In 2010 kondigde ze aan dat ze de Nederlandse filmindustrie boven de Amerikaanse zou kiezen, omdat de kleine rollen die ze daar kreeg haar artistiek niet prikkelden: "Om daar weinig interessante bijrollen te gaan spelen, heb ik toch iets te veel ambitie."
In april 2008 nam Van Houten Zingen in het donker op, een niet-commerciële korte film over huiselijk geweld waarin ook Frank Lammers, Aart Staartjes en Gaite Jansen een rol vertolken. Ze nam de rol na een telefoontje van Lammers en vertelde dat ze het door het thema belangrijk vond om er aan mee te werken. Op 4 oktober 2008 begonnen de opnamen van de Britse kostuumfilm From Time To Time. De film is gebaseerd op het beroemde kinderboek The Chimneys of Green Knowe van Lucy M. Boston, en draait sinds 2009 op verscheidene filmfestivals.
In april 2009 werd bekendgemaakt dat Van Houten een rol ging spelen in de Britse historische horrorthriller Black Death. Opeenvolgend kwam in juli 2010 het nieuws dat ze een rol ging spelen in de thriller Intruders, samen met Clive Owen en Daniel Brühl. De film werd geregisseerd door de Spaanse regisseur Juan Carlos Fresnadillo en geproduceerd door de Hollywoodstudio Universal Pictures.
In een interview met Hollands Diep uit het najaar van 2011 uitte Van Houten haar teleurstelling in haar internationale carrière in de periode 2008-2010: "Ik had [de Hollywoodcarrière] een beetje losgelaten. In Nederland krijg ik volop kansen om diepgaande rollen te spelen; een volledig personage met een veelzijdig karakter. In Amerika blijf je als Nederlandse actrice toch meestal 'het vriendinnetje van'. Daar heb ik moeite mee. Ik wil niet meer settelen voor een zwakke rol, alleen omdat het een Hollywoodfilm is met internationale sterren." In hetzelfde interview vertelde Van Houten over haar eenzaamheid in Hollywood, en legde de druk van de Nederlandse media en publieke opinie uit: "Toen ik in 2008 Valkyrie deed, voelde ik me net onze afgevaardigde voor het songfestival. [..] Ik ben een soort exportproduct geworden. [..] De erotisering van Hollywood is op dit moment op mij geprojecteerd. De werkelijkheid mag niet teleurstellen en niet te veel worden gerelativeerd, althans niet door mij."
Hier kwam verandering aan toen ze in 2011 de rol van de rode priesteres Melisandre kreeg aangeboden in het derde seizoen van de zeer succesvolle HBO-televisieserie Game of Thrones: "Door mijn rol in zo'n goede serie word ik iets serieuzer genomen. Dat heeft mijn internationale ambities aangewakkerd."
In april 2009 werd bevestigd dat Van Houten de vrouwelijke hoofdrol vertolkte in de Nederlandse film Komt een vrouw bij de dokter, samen met Anna Drijver, de verfilming van de gelijknamige bestseller van Kluun. Ter voorbereiding sprak ze met veel vrouwen die (terminaal) ziek waren.
Op 4 mei 2009 maakte Rob Stenders bekend dat Carice gaat presenteren voor de radiozender KXradio.
Op 13 augustus 2009 werd bekendgemaakt dat Van Houten de hoofdrol gaat spelen in De gelukkige huisvrouw, de verfilming van de gelijknamige roman van Heleen van Royen. De draaidagen duurden van oktober tot en met december 2009. Ter voorbereiding van het spelen van een patiënte in een psychiatrische inrichting, bezocht Van Houten een dusdanige kliniek, waar ze sprak met de patiënten. Niettemin opperde ze dat ze geen personen die ze daar zag wilde naspelen. In een interview noemde ze de productie een "gekkenwerk" omdat sommige scènes in één shot werden genomen, en vertelde ze nooit rust voor zichzelf te hebben tijdens de 27 dagen durende opnameperiode. De media merkten op dat ze binnen korte tijd meerdere emotioneel zware rollen speelde. Hierover vertelde ze in een interview:
Soms ben je als actrice 's avonds uitgeput, zeker als je zo'n zware rol speelt. Het is te vergelijken met hoe je je voelt nadat je een avond lang hebt gehuild. Maar ik ben niet zo'n fanatieke method acteur die de hele draaiperiode in de huid van het personage wil blijven, alsjeblief zeg. Het is al intens genoeg op de set. Ik mag 's avonds weer naar huis zonder kanker, of zonder psychose. Gelukkig maar. In de loop der jaren heb ik wel technieken ontwikkeld om emoties uit te beelden zonder ze per se helemaal te moeten voelen, maar dit is natuurlijk wel extreem. Gek worden is heel tricky voor een actrice. Als het niet goed zit, wordt het al snel pathetisch en lelijk. De enige manier om te voorkomen dat het gemaakt lijkt, is door de waanzin uit jezelf te halen. Er zitten enkele scènes in de film waarin ik dat heb gedaan, en dat zuigt je helemaal leeg. Dat is zwaar, maar het leeft, er gebeurt iets.
In 2010 speelde Van Houten mee in de NCRV televisieserie In Therapie.
Hierna vertrok ze naar Zuid-Afrika voor de opnames van Black Butterflies (2011) met Rutger Hauer. Op 21 januari 2010 zong ze bij de benefietactie voor Haïti met Kane het lied No Surrender, dat haar een nummer 1-hit opleverde.
In 2010 won ze haar derde Rembrandt en voor beste actrice voor haar rol in Komt een vrouw bij de dokter. Ook won ze in 2010 een Gouden Kalf voor haar rol in De Gelukkige Huisvrouw.
In 2013 won ze haar zesde Rembrandt en voor beste Nederlandse actrice voor haar rol in Alles is familie uit 2012. De film zelf won eveneens een Rembtandt Award voor beste Nederlandse Film.
Van Houten had van 2006 tot 2009 een relatie met de Duitse acteur Sebastian Koch, haar tegenspeler in de film Zwartboek. In het programma Zomergasten op 16 augustus 2009 zei ze dat het uit was met haar vriend. Sinds voorjaar 2011 is er een nieuwe man in haar leven: ze zou een relatie hebben met de even oude John de Kanter, een piloot bij Martinair. In opdracht van koffiemerk Douwe Egberts schreef ze in 2012 het kinderboekje Toen Sinterklaas met het vliegtuig kwam.
In haar interview met Holland Diep in het najaar van 2011 vertelde Van Houten dat ze overwoog om kinderen te nemen. Een aanbod om in Game of Thrones te verschijnen maakte hier een eind aan.
Van Houten heeft in verschillende interview verteld dat ze moeite heeft om in Nederland om te gaan met haar faam, en daarom graag tijd doorbrengt in het buitenland: "Ik ben zelfs een beetje bang voor [om in Nederland te zijn] sinds mijn populariteit zo sterk is gegroeid. Soms heb ik het gevoel dat ik de controle kwijt ben over mijn eigen aanwezigheid in de publieke ruimte. Ik trek de overkill aan aandacht niet. Dit land is daar gewoon te klein voor."
Van Houten houdt voornamelijk vaste contacten met mensen die ze kent uit haar tijd bij de Kleinkunstacademie, en heeft toegegeven dat ze "paranoide" kan worden over vastleggen van nieuwe contacten, omdat ze er niet zeker van is of hun integriteit wordt beïnvloed door haar faam. Ze is goed bevriend met collega Halina Reijn.
Van Houten maakte in 1999 samen met haar vader een hoorspel over de Engelse schrijfster Jane Austen en haar muziek, voor VPRO Radio 4 (Urubicha). In 2007 sprak ze Het Achterhuis van Anne Frank in als luisterboek. Ook vertelde ze het verhaal van het Zwanenmeer op een CD-opname van Tsjaikovsky's ballet, gedirigeerd door Charles Dutoit. Eind januari 2010 scoort Carice samen met rockband Kane een nummer 1-hit met een bijzondere live uitvoering van No Surrender, dat ze tijdens de tv-actie ‘Nederland Helpt Haïti’ zong. In september 2012 verscheen haar zelfgeschreven debuutsingle Emily van het album See You on the Ice.
In 2013 staat een kleine clubtour met haar band in de planning.
Carice van Houten liep 'de hele tijd naakt' op set Game of Thrones
Dat Carice van Houten geen moeite heeft om naakt voor de camera te verschijnen, wisten we al uit onder meer de hitfilm Komt Een Vrouw Bij De Dokter, maar in de nieuwste aflevering van Game of Thrones is haar ontblote lichaam wel heel prominent in beeld. Als Melisandre verleidt ze haar tegenspeler met haar lichaam en de actrice had daar naar eigen zeggen weinig moeite mee.
In een interview met betaalzender HBO, de zender die Game of Thrones uitzendt, vertelt Van Houten: 'Ik kom uit Nederland, daar komt veel naakt in films voor. We zijn er aan gewend. Maar dat wil niet zeggen dat naaktscènes mijn favoriet zijn, helemaal niet.'
Naakt op de set
'Ik voel me niet ongemakkelijk als ik naakt op de set ben. Als je steeds een badjas aan doet tussen het filmen door kijkt iedereen juist naar je. Ik liep op een gegeven moment de hele tijd naakt over de set. Maar nogmaals, het is niet mijn meest favoriete bezigheid. Vroeger had ik er minder moeite mee,' vult ze aan.
In de bewuste scène met de bloedzuigers verleidt zij Gendry, gespeeld door Joe Dempsie. Hij is een bastaardzoon van de wijlen koning Robert en de enige erfgenaam van de overleden koning. Melisandre heeft zijn bloed nodig voor een duister ritueel. In eerste instantie denkt Gendry dat Melisandre uit is op seks, maar al snel bindt ze hem vast en plaatst ze bloot bloedzuigers op zijn borst en genitaliën.
Voor de scène gebruikte Carice een aantal echte bloedzuigers. 'Je moet ze zien bewegen, dus sommigen waren echt. Ik vond het niet heel fijn om ze aan te raken. Het zijn verraderlijke beestjes. Joe was erg dapper om ze op zijn borst te laten rondkruipen. Ze bewegen erg veel, dus een aantal keren legde ik ze erop en rolden ze zo weer van zijn borst. Het duurde wel even voor de scène opgenomen was,' besluit ze.
Zowel Carice als haar tegenspeler Joe droegen een 'modesty patch', waardoor hun edele delen niet zichtbaar zouden zijn op televisie.
Game of Thrones-actrice weigert uit de kleren te gaan
Eén van de vrouwelijke castleden, waarvan de naam niet naar buiten is gebracht, van de hitserie Game of Thrones weigert nog langer uit de kleren te gaan in de serie. Dit terwijl de vele naaktscènes een belangrijke rol in het succes van de serie spelen.
Het nieuws kwam naar buiten via Oona Chaplin, die Talisa Maegyr in de serie speelt. 'Een van de meiden in de show die vaak naakt te zien was in de eerste twee seizoenen is dat nu helemaal niet meer. Ze wil bekend staan om haar acteerwerk en niet om haar blote borsten,' aldus Chaplin.
Ze wil echter niet zeggen wie de actrice is die plots op haar strepen is gaan staan. Nu de geruchtenstroom eenmaal op gang is gekomen, denkt The Sun te weten dat het om Emilia Clarke gaat die Daenerys Targaryen ofwel Khaleesi speelt.
Chaplin: 'Ik hou van vrouwenlichamen. Mits het op een mooie manier gefilmd is, een manier die het vrouwenlichaam respecteert, ben ik altijd blij om het te zien.'
Britse acteursvakbond onderzoekt hoeveelheid seks in topseries als ‘Game of Thrones’
‘Jonge actrices worden bijna gedwongen om naakt te gaan’
De Britse acteursgilde Equity is niet te spreken over de hoeveelheid seks en bloot in topseries als Game of Thrones en Spartacus, die ook bij ons worden uitgezonden. ‘Jonge actrices moeten steeds vaker naakt gaan, of ze vallen uit de boot’, klinkt het. Tara Fitzgerald, Nathalie Emmannuel, Charlotte Hope, Elisa Lasowski, Alexandra Dowling, Lena Headey, Emilia Clarke, Sophie Turner en Maisie Williams kunnen er over meepraten.
Je hoeft geen trouwe fan te zijn van dramareeksen als Game of Thrones, Spartacus of The Tudors, die bij ons worden uitgezonden, om te merken dat ze bol staan van de seks. Zelfs wie toevallig voorbij zapt, ziet met grote kans een stevige vrijpartij of op z’n minst een stel blote borsten. Reden voor Equity, de Britse vakbond voor acteurs, om aan de alarmbel te trekken.
‘Door de populariteit van die series merken we hoe jonge actrices – en ook steeds meer jonge acteurs – almaar vaker worden gedwongen om voor een rol uit de kleren te gaan. Wie dat niet doet, valt uit de boot. Bovendien duiken ook verhalen op van vrouwen die al tijdens hun auditie uit de kleren moeten. Dat kan niet door de beugel’, zegt Eleanor Dearle van Equity. De belangenvereniging is daarom een onderzoek gestart.
Spelen met je borsten
Recente vacatures voor films en tv-reeksen die Equity bundelde, liegen er niet om. De voorwaarden voor veel rollen gaan van ‘liefkozend met je borsten spelen’ tot ‘naakt gaan en suggestief gedrag zijn vereist’. Een uitzondering gaat zelfs nog een stap verder: ‘Om niemands tijd te verdoen, vraagt de regisseur dat je al je kleren uitspeelt tijdens de casting.’
‘De tijd dat een stortvloed aan expliciete scènes was voorbehouden voor lowbudgetproducties en studentenfilms is voorbij. Dat maakt het moeilijk om die trend te keren. Daarom roepen we actrices op om over elke naaktscène goed na te denken: draagt het iets bij tot het verhaal, voel ik mij er goed bij en heb ik vertrouwen in de richting die de regisseur uit wil?’, aldus Dearle.
Gratuite expliciete scènes
De trend beroert niet alleen de acteurs. Ook meer en meer kijkers lijken zich te ergeren aan de hoeveelheid gratuite expliciete scènes. Game of Thrones, de koploper als het op bloot aankomt, is al langer niet onbesproken. Het aantal naakte vrouwen is enorm en in het eerste seizoen worden zowat alle nevenverhalen verteld terwijl de personages seks hebben. ‘De erotiek overschaduwt het hele scenario en leidt de kijker af’, vat The Washington Post het samen.
De woordvoerder van HBO, de producent van Game of Thrones, ziet dat anders. ‘Wie te veel focust op het bloot in de reeks minimaliseert de schitterende acteerprestaties. Net daaraan is de populariteit van Game of Thrones te danken, samen met het sterke scenario en de vakkundige regie.’
Carice van Houten geeft acteeradvies
Wie wil acteren, kan beter niet ijdel zijn, zo luidt het advies dat Carice van Houten beginnende acteurs zou willen meegeven.
"Je kunt ijdel in het echte leven zijn, maar het werkt niet bij acteren", zei Van Houten in een online chat met fans van de serie Game of Thrones.
De Nederlandse actrice heeft enorm veel lol tijdens de opnames van die Amerikaanse serie. Dat komt vooral door haar collega Liam Cunningham, vertelt ze tijdens de chat die door omroep HBO was georganiseerd. "Als je op de set staat met Liam Cunningham is het alsof je heel de dag in een comedyshow staat. Ik plas letterlijk in mijn broek/mantel/jurk als hij in de buurt is."
De kleren die ze moet dragen voor haar rol als Melisandre zijn overigens niet heel comfortabel. "Sommige mantels zijn echt heel erg zwaar", bekent ze. De makers van de show hebben Van Houten gevraagd om haar Nederlandse accent voor die rol te houden, omdat het exotisch klinkt. Omdat het ook weer niet al te herkenbaar mocht klinken, heeft ze dit accent gemixt met een beetje Brits en Iers.
Schaduwbaby
Het moeilijkste aan haar rol vond ze een scène waarin ze van een schaduwbaby moest bevallen. "Ik had geen idee hoe het eruit ging zien, dus ik was eigenlijk van lucht aan het bevallen. Dat was een uitdaging, net als het naakt zijn omringd door allerlei mensen tijdens de opnames."
Van Houten noemt het wel een "goede uitdaging" om eens een ander soort rol te spelen, vergeleken met haar werk in Nederland. "Het grootste deel van mijn werk hier zijn sympathieke personages. Heel veel romantische komedies." zo beschrijft ze haar Nederlandse rollen aan haar Amerikaanse fans.
Carice van Houten speelt Greta Garbo
Carice van Houten gaat Greta Garbo spelen. Van Houten speelt de hoofdrol in en produceert een film over de beroemde Zweedse actrice.
Van Houten gaf in maart al aan dat ze ervan droomde Garbo, bekend van stomme films, te spelen.
"Ik ben opgegroeid met stomme films", vertelt Van Houten over haar nieuwe filmproject. Garbo brak in de jaren twintig door in Hollywood.
"Die periode heeft me altijd gefascineerd. Greta Garbo heeft mij meer gegrepen dan alle andere filmsterren. Ik voel me sterk aangetrokken tot haar verhaal."
Van Houten zei in maart nog dat ze erover dacht het scenario te schrijven, maar heeft toch een scenarist in de arm genomen. Soni Jorgensen, een Zweedse scenarist die in Los Angeles woont, tekende voor het script.
Het scenario voor de Engelstalige film moet dit najaar klaar zijn. Carice van Houten heeft volgens Screen Daily contact met de nabestaanden van Garbo.
